مقاومت برشی یکی از ویژگی های مهم خاک است که بر همکنش ماشین و خاک موثر است. ساختمان خاک با تر و خشک شدن (در اثر آبیاری های غرقابی مکرر) تغییر می کند و بنابراین، پارامترهای مقاومت برشی خاک نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. به همین منظور، اثر این فرآیند بر پارامترهای مقاومت برشی خاک درشت بافت (لوم شنی) مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش، نمونه های بزرگ خاک تهیه و برخی از آنها تحت تأثیر 5 چرخه تر و خشک شدن قرار گرفت. سپس نمونه ها با یا بدون فرآیند تر و خشک شدن تحت سه سطح بار متراکم کننده (0، 100 و 200 کیلوپاسکال) و در دو سطح رطوبتی (9/0 حدخمیری؛ (PL) و PL1/1) متراکم گردید. سپس سه نمونه برای انجام آزمایش برش مستقیم و یک نمونه برای اندازه گیری جرم مخصوص ظاهری خاک تهیه گردید. نتایج نشان داد که افزایش رطوبت موجب افزایش جرم مخصوص ظاهری و چسبندگی و کاهش زاویه اصطکاک داخلی گردید. فرآیند تر و خشک شدن نیز با افزایش تحرک ذرات رس و نمک های محلول در مرحله تر شدن و رسوب آن در بین ذرات درشت و بر روی باندهای آبی، موجب افزایش جرم مخصوص ظاهری و چسبندگی و کاهش زاویه اصطکاک داخلی گردید.
)